Flamenco

 

Flamenco to zjawisko kulturowe, związane z folklorem andaluzyjskich Cyganów, obejmujące muzykę, śpiew, taniec, strój i zachowania. Jego tradycja pochodzi z Andaluzji, i tam do dziś można oglądać jego najlepsze światowe wykonanie.

Taniec flamenco to niezwykle ekspresyjne wyrażenie uczuć tańczących, za pomocą szerokiej gamy figur choreograficznych, gestu, mimiki, a także silne akcentowanie rytmu poprzez różne sposoby uderzania butów o podłogę.

Opowiada się tańcem historię i gestom nie przypisuje się konkretnych znaczeń. We flamenco ruchy ciała i gesty wyrażają pewne stany emocjonalne tancerza lub podkreślają znaczenie słów i charakteru melodii, która im towarzyszy. Ostatecznie, interpretacja charakteru tańca i jego treści należy do subiektywnego odczucia widza.Śpiew flamenco jest krzykiem człowieka wydobywającym się z głębi jego duszy. Śpiewano, aby wyrazić radość, ból, miłość, smutek, nienawiść.

Jest to taniec wykonywany solo, w duecie, grupowo lub składa się z kolejnych "solówek", wykonywanych przez poszczególnych tancerzy.

Muzyka wykonywana jest przede wszystkim na gitarze (choć zdarzają się przypadki użycia fletu, skrzypiec, wiolonczeli). Rytm wybiją zarówno tańczący jak i śpiewacy przez: uderzenia dłońmi (klaskanie), pstrykanie palcami, uderzenia otwartymi dłońmi o pudła, na których siedzą śpiewacy (tzw. cajon) i za pomocą kastanietów.

 

 

 

 

 

 

 

http://pl.youtube.com/watch?v=5NCvZoKON5Y&feature=related

 

 

Paco de Lucía - jeden z najwybitniejszych żyjących gitarzystów świata. Na cześć swej matki Lucíi Gómez występuje pod scenicznym pseudonimem Paco de Lucía. Otoczenie znanymi wirtuozami gitary oraz kontakt z muzyką flamenco sprzyjało kreowaniu jego kariery. Ojciec Antonio Sanchez jak i starszy brat Ramon de Algeciras byli jego pierwszymi nauczycielami i już od najmłodszych lat dbali o jego wykształcenie muzyczne, przekazując mu techniczną wiedzę oraz nabyte doświadczenie.

De Lucia w wieku 5 lat otrzymał od ojca swoją pierwszą gitarę i rozpoczął naukę gry flamenco (1952-58). Do jego nauczycieli można zaliczyć wielu wybitnych gitarzystów, jak m.in. Nino Ricardo, Miguela Borrull, Mario Escudero czy Sabicasa. W 1958 debiutował publicznym występem w Radio Algeciras. Rok później otrzymał nagrodę specjalną w konkursie Festival Concurso Internacional Flamenco de Jerez de la Frontera. W 1963 wyruszył w pierwszą zagraniczną podróż jako gitarzysta z grupą akompaniujących mu tancerzy Josè Greco.

W 2004 De Lucia otrzymał nagrodę Księcia Asturii w dziedzinie sztuki, najważniejszą i najbardziej prestiżową w swoim rodzaju w Hiszpanii.

 

 

Camarón de la Isla - jeden z największych śpiewaków w historii flamenco.Już w wieku 8 lat zaczął występować publicznie i zarabiać pierwsze pieniądze. W 16 roku życia zwyciężył w konkursie śpiewu flamenco (Festival de Cante Jondo de Mairena del Alcor). Później przeniósł się do Madrytu i tam zaczął zarabiać w miejscowych tablaos akompaniując palmas (klaskaniem) tancerzom.

W Madrycie zawarł przyjaźń z wielkim już wówczas gitarzystą Paco de Lucią i wkrótce nagrał z nim swoją pierwszą płytę (1968), zdobywając od razu wielkie uznanie i rozpoczynając błyskotliwą karierę.

Określany był już jako fenomen społeczny, na jego koncerty przychodziły tłumy ludzi niezorientowanych we flamenco, ale chcących zobaczyć Camaróna. Cygańskie matki przynosiły do niego swoje dzieci, by je uzdrowił dotykiem.

Niestety okazało się, że człowiek określany bogiem flamenco, przedwcześnie zakończył swoje życie, w 1992 roku nagrał ostatni album "Potro de rabia y miel" i w kilka miesięcy później umarł w szptalu w Badalonie (koło Barcelony) na raka płuc, wywołanego zapewne zamiłowaniem artysty do wielu używek. Na jego pogrzeb na cmentarzu w San Fernando przyszło ponad sto tysięcy ludzi.

Camarón jest dzisiaj największą legendą flamenco, a jego wpływ na aktualny obraz tej muzyki jest nieoceniny.

 

 

Joaquín Cortés - hiszpański tancerz flamenco.

Kiedy miał piętnaście lat przyłączył się do Ballet Nacional de Espana (Hiszpański Balet Narodowy)

Z tą grupą baletową podróżował po całym świecie i występował w takich teatrach jak Metropolitan Opera House w Nowym Jorku i State Kremlin Palace w Moskwie.

W roku 1992, po występach w Champs Elysées Theatre w Paryżu, stworzył swój własny balet 'Joaquín Cortés Ballet Flamenco'.

Na dużym ekranie zadebiutował w 1995 roku rolą Antonia w dramacie wybitnego hiszpańskiego reżysera Pedro Almodóvara "Kwiat mego sekretu"

W roku 1997 ukazał się muzyczny album z jego własną grupą zatytułowany "The Gipsy Passion Band".

 

Merengue

 

Merengue – rodzaj żywej, radosnej muzyki i tańca, który ma swoje korzenie na Dominikanie. W dosłownym tłumaczeniu z języka hiszpańskiego "merengue" znaczy tyle co "ubite jajko". Nie jest do końca jasne dlaczego właśnie tak zaczęto nazywać Dominikanę. Muzykę wykreował w latach 20. XX wieku Ñico Lora a wypromował Rafael Trujillo, prezydent Dominikany w latach 30., kiedy to stała się narodową muzyką i narodowym tańcem.

 

 

 

 

 

 

http://pl.youtube.com/watch?v=DExpTjbnssM&feature=related

 

 

http://pl.youtube.com/watch?v=HwDgkZTGt8g&feature=related

 

 

Juan Luis Guerra - ur. 7.05.1957r. w Sant Domingo. Pochodzi z Dominikany. Znany jest na świecie od ponad 20lat. Na swoim koncie ma niezliczoną ilość nagród, płyt, zaproszeń do wspołpracy z najwiekszymi artystami świata latino. Najbliższa mu jest miłosc, Dominikana i Bóg. Jego styl to merengue i bolero. Czasami wiązany jest z popularną dominikańską muzyką nazywaną - BACHATA. I to skojarzenie można traktować jako prawidłowe, gdyż aktualnie Guerra używa podstaw rytów Bachaty i Bolero do włożenia uczuć w niektóre melodie jego piosenek.

Po roku studniowania literatury i filozofii w Universidad Autonoma de Santo Domingo, przerzucił się na Conservatorio Nacional de Musica. Guerra był wielkim wielbicielem tamtego czasu muzyki The Beatles. Po ukończeniu studiów w Sant Domingo, poszedł na studia do Berklee College of Music w Bostonie by studiować kompozycje, twórczość, aranżacje w 1979r.

Jego pierwszy album "Spolando" założyl z grupą lokalnych muzyków. Drui pozwolił im na zdobycie sławy w ich kraju. Trzeci zas miedzynarodową sławę.

W 2007r. Guerra był obecny podczas Latin Grammy Awards jako osoba roku, gdzie zdobył 5 nagród.

 

juan luis guerra y 440 - bachata rosa 06 - la bilirrubina.mp3

  juan luis guerra- la llave de mi corazon.mp3

de juan luis guerra - a pedir su mano.mp3

 

                                                               KROKI

 

Tempo  : 54 - 62 takty na minutę

Takt       : 2/4

Dwa uderzenia w takcie,  którym odpowiadają dwa kroki.

Krokom towarzyszy wychylanie bioder w kierunku przeciwnym niż wysuwana noga

Podstawowe figury zbudowane są z czterech lub ośmiu kroków.

 

 Rozliczenie rytmiczne :   1,  2,  3,  4

Wszystkie kroki stawiamy na podeszwach

 

Krok DO BOKU:

1. PN w bok                               1

2. LN dostawić do PN                2

3. PN w bok                             3

4. LN dostawić do PN                4

 

5. PN w bok                             1

6. LN dostawić do PN                2

7. PN w bok                             3

8. LN dostawić do PN                4

 

 

ZIG ZAG:

1. PN w bok                             1,2

2. LN dostawić do PN                3

3. PN w miejscu                                   4

 

 

4. LN w bok                              1,2

5. PN dostawić do LN                3

6. LN w miejscu                                    4

 

 

KROK BOCZNY:

1. PN w bok                             1

2. LN dotknąć podłogi obcasem 2

3. LN dostawić nieco za PN       3

4. PN w miejscu                                   4

 

 

5. LN w bok                              1

6. PN dotknąć podłogi obcasem 2

7. PN dostawić nieco za LN       3

8. LN w miejscu                                    4

 

 

 

OBRÓT W MIEJSCU:

1. PN w bok ze skrętem w prawo                       1

2. LN w przód ze skrętem w prawo         2

3. PN w przód ze skrętem w prawo        3

4. LN dostawić do PN                           4

 

 

POŁĄCZENIA:

Krok Podstawowy – Zig Zag – Link - Krok Boczny – Obrót w Miejscu - Krok Podstawowy  -  itd.

 

 

                                                            Salsa

 

Salsa jest popularnym na całym świecie tańcem odpowiadającym muzyce również nazywanej salsą. To słowo po hiszpańsku oznacza sos lub smak, czy jak w tym przypadku styl. Salsa w muzyce narodziła się w latach 1940–1970 z fuzji rytmów afrokubańskich i karaibskich pod dużym wpływem jazzu. Salsa czerpie z wielu różnych stylów i w rozmaitych miejscach rozwijała się pod różnymi wpływami. Duże zróżnicowanie spowodowało wyodrębnienie tak zwanych stylów salsy. Style te różnią się krokiem podstawowym, rytmicznym umiejscowieniem kroków.

Style salsy - Salsa New York Style on2 (mambo on2), Salsa Cubana - Styl Kubański, Salsa Portorykańska, Salsa Palladium Mambo, Salsa Kolumbijska)

 

Salsa tańczona jest do muzyki w metrum 4/4 opartej na dwutaktowych frazach.

Salsa jest w odróżnieniu od większości tańców towarzyskich tańczona w miejscu. Oznacza to tyle, że tańcząca para nie przemieszcza się zbyt wiele po parkiecie, a obroty wykonywane są w miejscu.

 

 

 

 

 

 

http://pl.youtube.com/watch?v=js0IZi6L_uw&feature=related

 

 

Celia Cruz - urodzona 21 października 1924 lub 1925 roku w Hawanie (Kuba) zmarła 16 lipca 2003 w Fort Lee (New Jersey, USA).

Kobieta, z wykształcenia literat, śpiewająca z pasją w legendarnym kubańskim nocnym klubie Tropicana. Celia Cruz była kobietą, która poza przygotowaniem do nauczania literatury i występami w nocnych klubach, pracowała w rozgłośni radiowej, studiowała w konserwatorium. Kiedy była już dorosła wygrała konkurs dla młodych talentów zwany La Hora del Té ( Godzina herbaty). Ten konkurs otworzył jej drzwi do rozpoczęcia współpracy z grupą La Sonora Matancera w 1950 roku. Ze swojego wygnania w Nowym Yorku była wierną działaczką przeciwko Fidelowi Castro, którego to rząd odmówił jej udziału w pogrzebie ojca. Królowa salsy.

 

Tito Puente - kompozytor, aranżer i instrumentalista zajmującym się takimi gatunkami jak latin jazz i mambo.

Nazywany jest El Rey del Timbal (królem kotłów) oraz King of Mambo (królem muzyki latynoskiej). Najbardziej znany z wykonywania latin jazzu i mambo. Jego kariera, która trwała 50 lat (podczas niej nagrał ok. 100 albumów i skomponował ok. 400 utworów) zaczęła się w grudniu 1939 roku od występów w zespole Jose Curbelo i w grudniu 1942 w Orchestra Machito.

Jego muzyka została wykorzystana w wielu filmach. W roku 1979 zdobył pierwszą nagrodę Grammy za album Homenaje a Beny. W ciągu całej swojej kariery był pięciokrotnym laureatem tej nagrody.

 

 

Tango

 

Tango - taniec towarzyski pochodzący z Buenos Aires w Argentynie i Montevideo w Urugwaju. Tango jest także rodzajem muzyki. Obecnie istnieje wiele form tanga, zarówno muzycznych jak i tańca - tango argentyńskie (i jego odmiany tango vals, tango nuevo, milonga), tango amerykańskie, tango fińskie, tango międzynarodowe.

Tango klasyczne różni się od tanga argentyńskiego. Styl tanga klasycznego został w dużym stopniu zestandaryzowany dzięki czemu łatwiej jest sędziować zawody taneczne. Natomiast tango argentyńskie ma dużo elementów improwizacji i nadal się rozwija.

Powszechnie znana jako tango La Paloma Sebastiana Yradiera nie jest w rzeczywistości tangiem lecz habanerą.

Najbardziej znanymi argentyńskimi kompozytorami tang są: Astor Piazzolla, Carlos Gardel, Osvaldo Pugliese, Carlos Di Sarli, Francisco Canaro Juan D´Arienzo i Anibal Troilo. W Polsce tanga komponowali między innymi: Jerzy Petersburski, Artur Gold, Zygmunt Białostocki, Witold Krupiński, Zygmunt Karasiński i inni.

Współczesnym polskim zespołem muzycznym czerpiącym inspiracje z tradycyjnej tanecznej muzyki tango jest al Tango.

 

 

 

 

 

 

http://pl.youtube.com/watch?v=bXhQNRsH3uc

 

 

Carlos Gardel - argentyński śpiewak francuskiego pochodzenia, wykonawca pieśni z gatunku tango.

Przez Argentyńczyków uważany za najwiekszego spośród tych, którzy kiedykolwiek śpiewali tango i za jednego z największych kompozytorów tego gatunku muzycznego. Śpiewał w duecie z Razzano, z którym odnosił najwieksze sukcesy pomiędzy 1911-1918. W okresie 1917-1925 przyczynił się do powstania piosenki tanga jako nowego gatunku.

Płyty z jego nagraniami rozchodziły się w ogromnych nakładach, a i dziś cieszą się niemałym powodzeniem.

Całkowity dorobek Gardela obejmuje około 1500 3-minutowych utworów.

Powstało wiele filmów z udziałem Gardela, głównie by promować wykonywane przez niego pieśni.

 

Astor Piazzolla - kompozytor tanga argentyńskiego, wirtuoz bandoneonu, tanguero.

W 1929 r. Piazzolla dostał od ojca pierwszy bandoneon, a cztery lata później podjął naukę u Beli Wildy, wybitnego węgierskiego pianisty, ucznia Siergieja Rachmaninowa.

W 1934 r. zagrał w filmie El Did Que Me Quieras razem z Carlosa Gardéli, królem klasycznego tanga.

W roku 1939, zaczął grać w zespole Anibala Tróili - najsłynniejszej wówczas orkiestry grającej tango.

Międzynarodową sławę zdobył Piazzolla na początku lat 80., gdy tworzył z Quinteto Tango Nuevo, założonym w 1976 r. Koncertował z tą grupą do 1989 r., a potem grywał solo. Piazzola osiągnął sukcesy muzyczne w Stanach Zjednoczonych w latach 1980. 4 sierpnia 1990, jego kariera została przerwana udarem mózgu. Zmarł